Vertrekken van een probleem is vertrekken van een negatieve situatie. Of liever, van een situatie die op zijn minst als negatief ervaren wordt.

Vertrekken van feiten maakt dat de discussie meteen een neutraler karakter krijgt. Vanuit feiten kan je heel open gaan kijken hoe groot de impact is, wie de betrokken partijen zijn, welke invloeden er meespelen, welke trends er zijn, welke best practices er te vinden zijn, enz. Op die manier kan je problemen omdenken tot uitdagingen, tot kansen die je kan grijpen.

Hou ook niet krampachtig vast aan één specifiek probleem. Hou de scope en de ambitie voldoende ruim. Zo kom je tot oplossingen die ruim inzetbaar en toekomstbestendig zijn in plaats van kortetermijnantwoorden die morgen al terug achterhaald zijn.

Krijg je bijvoorbeeld een klacht over sluikstorten in straat x, dan kan je twee kanten uit:

• Je pakt de klacht een-op-een aan: je voorziet controles om de sluikstorters te betrappen, of je koopt extra vuilnisbakken aan die je in straat x laat installeren.

Je bekijkt de ruimere context van de vraag. Waarom wordt er aan sluikstorten gedaan, door wie, en waarom precies daar? Zijn er elders gelijkaardige klachten? Is dit een trend?
Samen met partners breng je de uitdaging in kaart en ontwikkel je een langetermijnoplossing voor de gemeente of regio.